شبكه و دوربين مداربسته

شبكه و دوربين مداربسته

صب و راه اندازی تلفن اینترنتی ویپ

نصب و راه اندازی تلفن اینترنتی ویپ


مقدمه

تلفن اینترنتی ویپ یک فناوری مدرن است که به کاربران امکان می دهد تا از طریق اینترنت به صورت دیجیتال تماس بگیرند. این فناوری از طریق استفاده از پروتکل اینترنت (IP) برای انتقال صدا و تصویر استفاده می کند و به کاربران امکان می دهد تا از طریق یک دستگاه تلفن یا کامپیوتر به صورت صوتی یا تصویری با دیگران ارتباط برقرار کنند. در این مقاله، ما به بررسی مراحل نصب و راه اندازی تلفن اینترنتی ویپ می پردازیم و به شما نشان می دهیم که چگونه می توانید این فناوری را به راحتی در منزل یا محل کار خود نصب و راه اندازی کنید.


مراحل نصب و راه اندازی تلفن اینترنتی ویپ


1. انتخاب سرویس دهنده ویپ

قبل از هر چیزی، شما باید یک سرویس دهنده ویپ را انتخاب کنید. در حال حاضر، بسیاری از شرکت ها و سازمان ها ارائه دهنده خدمات تلفن اینترنتی ویپ هستند که به شما این امکان را می دهند تا از طریق اینترنت به صورت دیجیتال تماس بگیرید. قبل از انتخاب یک سرویس دهنده ویپ، شما باید از قابلیت ها و قیمت های آنها آگاه شوید و سپس تصمیم بگیرید که کدام یک برای شما مناسب است.


2. خرید تجهیزات ویپ

پس از انتخاب یک سرویس دهنده ویپ، شما باید تجهیزات مورد نیاز برای نصب و راه اندازی تلفن اینترنتی ویپ را تهیه کنید. این تجهیزات ممکن است شامل یک تلفن ویپ، یک مودم و یا یک روتر ویپ باشد که برای اتصال به شبکه اینترنت استفاده می شود. قبل از خرید تجهیزات، شما باید از سرویس دهنده ویپ خود بپرسید که چه نوع تجهیزاتی برای استفاده از سرویس آنها نیاز دارید.


3. نصب و راه اندازی تجهیزات

پس از خرید تجهیزات مورد نیاز، شما باید آنها را نصب و راه اندازی کنید. برای این کار، شما باید تجهیزات را به شبکه اینترنت خود متصل کنید و سپس تنظیمات لازم برای استفاده از سرویس ویپ را انجام دهید. این مراحل ممکن است به تنظیمات مختلفی نیاز داشته باشد که بسته به سرویس دهنده ویپ شما متفاوت است.


4. تست و ارزیابی

پس از نصب و راه اندازی تجهیزات، شما باید سیستم خود را تست و ارزیابی کنید تا اطمینان حاصل کنید که همه چیز به درستی کار می کند. برای این کار، شما می توانید یک تماس تست انجام دهید و یا از یک دوست یا همکار خود بخواهید تا با شما تماس بگیرد تا از کیفیت صدا و تصویر اطمینان حاصل کنید.


نکات مهم

- قبل از نصب و راه اندازی تلفن اینترنتی ویپ، شما باید از قابلیت ها و محدودیت های سرویس دهنده ویپ خود آگاه شوید.

- شما باید از تجهیزات مورد نیاز برای نصب و راه اندازی تلفن اینترنتی ویپ آگاه شوید و آنها را به دقت انتخاب کنید.

- قبل از نصب و راه اندازی تلفن اینترنتی ویپ، شما باید از تنظیمات لازم برای استفاده از سرویس ویپ خود آگاه شوید و آنها را به دقت پیکربندی کنید.


نتیجه

تلفن اینترنتی ویپ یک فناوری مدرن است که به کاربران امکان می دهد تا از طریق اینترنت به صورت دیجیتال تماس بگیرند. در این مقاله، ما به بررسی مراحل نصب و راه اندازی تلفن اینترنتی ویپ پرداختیم و به شما نشان دادیم که چگونه می توانید این فناوری را به راحتی در منزل یا محل کار خود نصب و راه اندازی کنید. با انجام مراحل مورد نیاز و توجه به نکات مهم، شما می توانید به راحتی از تلفن اینترنتی ویپ استفاده کنید و از مزایای آن بهره مند شوید.

(0) نظر

هزینه راه اندازی شبکه کامپیوتری

هزینه راه اندازی شبکه کامپیوتری

هزینه راه اندازی شبکه های کامپیوتری (Network setup fee) یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار در کیفیت و عمر شبکه است.شبکه کامپیوتری در واقع نوعی اتصال میان چندین کامپیوتر برای استفاده اشتراکی از منابع و امکانات موجود است. امروزه تقریبا در تمام سازمان‌ها از شبکه‌های کامپیوتری برای سرعت و راحتی بیش‌تر استفاده می‌شود. در این مقاله قصد داریم به بررسی هزینه راه‌اندازی شبکه کامپیوتری و همچنین نکات مربوط به آن بپردازیم. با ما همراه شوید. اگر می‌خواهید بدانید تعرفه خدمات اکتیو شبکه چقدر است تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید. قیمت نصب و راه اندازی شبکه به عوامل مختلفی بستگی دارد. به عنوان مثال کابل کشی شبکه، استفاده از نرم افزارهای امنیتی شبکه، انواع سرور شبکه و … همگی جزو عوامل موثر بر هزینه راه اندازی شبکه و تخمین تعرفه خدمات مجازی سازی به شمار می‌روند که در این مقاله به بررسی کامل هر یک از این موارد خواهیم پرداخت.

شبکه کامپیوتری
اهمیت شبکه کامپوتری و هزینه های آن

امکان اشتراک گذاری راحت‌تر دیتا، امنیت بیشتر اطلاعات، کاهش هزینه و … همگی از مزایای راه‌اندازی شبکه کامپیوتری به شمار می‌روند. می‌دانید پیش از نصب شبکه به چه نکاتی باید توجه کنید؟ یکی از نکات حائز اهمیت پیش از نصب شبکه، این است که باید مشخص کنید تعداد کامپیوترها، اسکنرها و دیگر سخت افزارهایی که قرار است به شبکه متصل شوند چقدر است؟ در این مقاله نکات بیشتری را بررسی کرده‌ایم که قبل از نصب شبکه باید به آن‌ها توجه داشته باشید. تعرفه خدمات اکتیو شبکه چقدر است؟ چگونه می‌توانیم تعرفه نصب و راه اندازی اتاق سرور را برآورد کنیم؟ آیا بهتر است از شبکه سیم دار استفاده کنیم و یا بی سیم؟

موارد مختلفی وجود که می‌تواند در نرخ راه اندازی یک شبکه تاثیر مستقیمی داشته باشد. از جمله این موارد می‌توان به نوع سرور شبکه، نرم افزارهای امنیتی، نوع کابل کشی، بی سیم یا باسیم بودن شبکه و مواردی از این دست تاثیر داشته باشد.

به عنوان مثال اگر نوع سرور شبکه شما ویندوزی باشد هزینه بیشتری را نسبت به نوع سرور لینوکس خواهد داشت. همچنین هزینه نگهداری از سرورهای ویندوزی هزینه بیشتری را به همراه خواهد داشت. در ادامه این مقاله از وب سایت ویرا نوین؛ ارائه دهنده خدمات شبکه و پشتیبانی شبکه اطلاعات کاملی در رابطه با قیمت راه اندازی شبکه ارائه خواهیم داد.

هزینه نصب و راه اندازی شبکه کامپیوتری

شبکه ­سازی یا (networking) که تحت عنوان شبکه ­های رایانه‌­ای نیز شناخته می­‌شود، عملی است برای انتقال و تبادل داده‌­ها بین کامپیوترها، سرورها و وسایل جانبی مانند چاپگرها و…، از طریق یک محیط مشترک در یک سیستم اطلاعاتی. شبکه، همه چیز را از تماس تلفنی گرفته تا پیام کوتاه یا حتی ارسال یک ویدئو در اینترنت را تسهیل می­‌کند همانطور که می‌دانید خدمات IT جهت سهولت کارها ارائه می‌شود. خود اینترنت را می توان یک شبکه رایانه‌­ای دانست که میلیون­ها نفر در سراسر دنیا به آن متصل هستند. شبکه رایانه‌ای عمدتا چهار نوع است: شبکه محلی، شبکه منطقه شخصی، شبکه منطقه شهری و شبکه گسترده.

مهم­ترین دلیلی که افراد، شرکت‌های خصوصی و شرکت‌های دولتی را به شبکه‌­سازی ترغیب می­‌کند، اشتراک گذاری امن و سریع داده‌­ها و منابع است؛ شبکه‌­سازی همچنین موجب، صرفه جویی در وقت، کاهش هزینه و افزایش ظرفیت بکارگیری رایانه­‌های بیشتر، برای افزایش ظرفیت ذخیره‌­سازی اطلاعات است؛ علاوه بر آن نباید قابلیت دسترسی بیشتر و مطمئن به داده­ها را نیز فراموش کرد.

مزایای راه‌اندازی شبکه کامپیوتری چیست؟

در علم کامپیوتر و فناوری به شبکه‌های داده یا شبکه‌های کامپیوتری به اختصار شبکه گفته می‌شود. در هر شبکه دیوایس‌های گوناگون نظیر کامپیوتر‌ها با کمک کابل‌های سیمی یا بدون سیم به یکدیگر متصل شده و امکان انتقال اطلاعات را پیدا می‌کنند. با راه‌اندازی یک شبکه کامیپوتری در یک سازمان می‌توان ارتباط بین کاربران را بسیار راحت‌تر کرده و به آن‌ها اجازه داد که با راحتی بیش‌تری با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. بزرگ‌ترین و مفیدترین شبکه در دنیا همان شبکه جهانی اینترنت است. از جمله مزایای راه‌اندازی و استفاده از شبکه کامپیوتری می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

  • امنیت بیش‌تر اطلاعات و داده‌ها
  • به روزرسانی بهتر داده‌ها و اطلاعات
  • پشتیبانی و مدیریت راحت‌تر اطلاعات
  • امکان به اشتراک‌گذاری سریع‌تر و راحت‌تر داده‌ها
  • امکان استفاده از منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به صورت اشتراکی
  • کاهش هزینه‌ها

اگر در سازمان یا شرکت شما بیش از یک کامپیوتر استفاده می‌شود، راه‌اندازی یک شبکه کامپیوتری هرچند کوچک می‌تواند تاثیر زیادی بر بهبود روند فعالیت کارکنان داشته باشد. با بهره‌گیری از یک شبکه کامپیوتری کارمندان می‌توانند به راحتی به منابع سخت‌افزاری مورد نیاز نظیر اسکنر و پرینتر دسترسی داشته و سرعت کار افزایش خواهد داشت. مسلما با اطلاع از قیمت شبکه کامپیوتری می‌توانید برنامه ریزی دقیق‌تری برای اختصاص بودجه به این بخش داشته باشید. برای اطلاع دقیق از قیمت نصب و راه اندازی شبکه می‌توانید از طریق شماره‌های درج شده در سایت با ما تماس بگیرید.

مزایای راه‌اندازی شبکه کامپیوتری
شبکه سازی در محیط کار

هزینه نصب شبکه رایانه­ای چقدر است؟

در نصب و راه اندازی یک شبکه اینترنتی چندین عامل دخیل­‌اند، معمولا هزینه تکنسین­‌های نصب شبکه، بر اساس مواد و نیروی کار محاسبه می‌­شوند. در صورت لزوم بقیه موارد نیز لحاظ می­شوند. برخی از موارد در زیر بیان شده‌اند.

هزینه راه‌اندازی شبکه کامپیوتری به چه عواملی بستگی دارد؟

یکی از نکاتی که ممکن است برخی از مدیران را نگران کند، هزینه‌های لازم برای راه‌اندازی و نصب شبکه کامپیوتری است. به طور کلی هزینه راه‌اندازی شبکه کامپیوتری می‌تواند از مجموعه‌ای به مجموعه دیگر متفاوت باشد؛ به همین دلیل نمی‌توان مقدار مشخصی را برای آن در نظر گرفت. اما پیش از آنکه به سراغ راه‌اندازی و نصب شبکه بروید، بهتر است با عواملی آشنا شوید که می‌توانند بر قیمت و هزینه راه‌اندازی و نصب شبکه در سازمان شما تاثیرگذار باشند. این عوامل عبارتنداز:

سرور شبکه

یکی از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر هزینه راه‌اندازی شبکه کامپیوتری، نوع سرور است. سرور مهم‌ترین سخت‌افزار مورد نیاز برای راه‌اندازی شبکه است. هزینه نصب شبکه بسته به آنکه سرور انتخابی شما ویندوزی یا لینوکسی باشد بر اساس استاندارد های اتاق سرور متفاوت خواهد بود همچنین راه اندازی با انتخاب هر یک از این سرورها نوع روتر و سوئیچ به کار رفته در شبکه شما نیز تغییر خواهد کرد. علاوه بر این اگر قصد دارید که در شبکه خود از استراتژی‌های بک‌آپ‌گیری استفاده کنید، باید تاثیر آن بر قیمت نهایی را در نظر داشته باشید.

سرور شبکه برای راه اندازی شبکه کامپیوتری
هزینه سرور در شبکه های کامپیوتری

استفاده از نرم‌افزارهای امنیتی

یکی دیگر از عوامل موثر بر قیمت خدمات راه اندازی شبکه، استفاده از نرم افزارهای امنیتی است. اتصال سیم و کابل‌ها برای اتصال دو کامپیوتر تنها چیزی نیست که برای راه‌اندازی و نصب شبکه به آن نیاز دارید؛ ملزومات راه اندازی شبکه بیش از این موارد هستند. بسیاری از مدیران تمایل دارند که در شبکه کامپیوتری خود امکان مانیتورینگ و هشدار نیز داشته باشند. برای این کار نیاز به نرم‌افزارهای امنیتی مخصوص خواهد بود که برای پایش دائمی کاربران نیز کاربرد دارند. استفاده از چنین قابلیتی می‌تواند در انتها هزینه‌های مربوطه را افزایش دهد. برای اطلاع از تعرفه خدمات کامپیوتری سال جاری می‌توانید با ما در ویرا نوین در ارتباط باشید.

نرم افزار امنیت شبکه

کابل‌کشی شبکه

چه عواملی بر قیمت کابل کشی برق موثر است؟ از دیگر عوامل تاثیرگذار بر هزینه راه‌اندازی شبکه کامپیوتری، کابل شبکه مربوطه است. کابل‌کشی از جمله اجزای مهم در شبکه است زیرا به وسیله آن می‌توانید ارتباط میان کامپیوترها و سخت‌افزارهای مختلف را برقرار کنید. برای کابل‌کشی شبکه می‌توانید از انواع مختلف کابل‌های شبکه استفاده کنید. نوع کابل انتخابی بر هزینه نهایی راه‌اندازی شبکه شما موثر خواهد بود. به طور مثال اگر می‌خواهید از کابل‌های فیبر نوری استفاده کنید، باید هزینه بیش‌تری را در نظر داشته باشید. زیرا این کابل‌ها کیفیت و سرعت بالاتری نسبت به نمونه‌های مسی یا آلومینیومی دارند.

بسته به اینکه شما بخواهید از چه میزان سرعت اینترنت بهره ببرید هزینه کابل­کشی متفارت خواهد بود. کابل CAT-6 حدود 30 هزار تومان برای یک متر است و کابل CAT-7 کمی گران­تر خواهد بود. سپس، شما همچنین باید در هزینه سایر مواد مانند روتر، سوئیچ اترنت، جک‌های RJ45، پریزهای اضافی برق (در صورت لزوم)، صفحات، دوشاخه ها، پانل­‌ها و سایر اجزای سازنده که نصب را کامل می­کنند، در نظر بگیرید.

کابل‌کشی شبکه

هزینه راه‌اندازی و پشتیبانی شبکه

شرکت خدمات راه‌اندازی شبکه مورد نظر شما ممکن است هزینه متفاوتی نسبت به سایر شرکت‌های راه‌اندازی شبکه داشته باشد. تعرفه قرارداد نیز می‌تواند با توجه به کوچک یا بزرگ بودن شبکه، پیچیدگی‌ آن، سخت‌افزارهای به کار گرفته شده، و همچنین نرم‌افزارهای نصب شده بر روی کلاینت‌ها متفاوت باشد. علاوه بر این شما پس از اتمام نصب شبکه برای نگهداری از سرور و رفع مشکلات مربوطه به پشتیبانی نیز نیاز خواهید داشت. هزینه مربوط به پشتیبانی شبکه کامپیوتری نیز می‌تواند به عوامل گوناگونی بستگی داشته باشد. بدین ترتیب بهتر است در هزینه راه‌اندازی شبکه کامپیوتری خود این مورد را نیز در نظر داشته باشید.

پیش از نصب شبکه به این نکات توجه کنید

حال که درباره مزایای استفاده از شبکه و همچنین عوامل تاثیرگذار بر هزینه راه‌اندازی شبکه کامپیوتری صحبت کردیم، شاید بهتر باشد نکاتی را بررسی کنیم که باید پیش از استفاده از یک شبکه کامپیوتری در سازمان خود به آن‌ها توجه داشته باشید. پیش از هر چیز سعی کنید به سوالات زیر پاسخ دهید. پاسخ به این سوالات می‌تواند نیازهای شما را روشن کرده و مسیر بهتری برای راه‌اندازی شبکه برای شما ترسیم کند. همچنین با توجه این نکات می‌توانید تا حدودی قیمت نصب و راه اندازی شبکه را تخمین بزنید.

  • تعداد کامپیوتر‌ها، پرینترها، اسکنرها، و دیگر سخت‌افزارهایی که قرار است به شبکه متصل شوند چقدر است؟ آیا این تعداد در آینده افزایش خواهد داشت؟
  • کاربران این شبکه کامپیوتری به چه نرم‌افزارها و امکاناتی نیاز خواهند داشت؟
  • کاربران در این شبکه کامپیوتری چه نوع فایل‌هایی را به اشتراک می‌گذارند؟
  • آیا نیاز است که از فضای خارج شرکت به اطلاعات داخل شرکت دسترسی وجود داشته باشد؟
  • ساختار وایرلس شبکه باید تا چه شعاعی را به طور کامل پوشش دهد؟

نصب و راه اندازی شبکه کامپیوتری

از شبکه سیم‌دار استفاده می‌کنید یا بی‌سیم؟

یکی دیگر از نکاتی که باید پیش از راه‌اندازی شبکه به آن توجه ویژه‌ای داشته باشید، استفاده از شبکه‌های بی‌سیم یا سیمی است. هر یک از این شبکه‌ها مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند. شبکه‌های سیم‌دار بسیار سریع‌تر عمل می‌کنند و ایمن‌تر نیز هستند اما نسبت به شبکه‌های بی‌سیم فرایند نصب و راه‌اندازی مشکل‌تری دارند؛ زیرا شما باید مکان تمام سخت‌افزارهای مورد نیاز در شبکه را در نظر داشته باشید تا بتوانید آن‌ها را به بهترین شکل ممکن در شبکه جای دهید. البته شما می‌توانید از ترکیبی از شبکه‌های سیمی و بی‌سیم نیز استفاده کنید.

به طور کلی اگر می‌خواهید از دردسرهای مربوط به سیم‌کشی خلاص شوید بهتر است از شبکه‌های بی‌سیم استفاده کنید. اما اگر امنیت و سرعت در شبکه کامپیوتری شما اولویت بیش‌تری دارد، استفاده از شبکه‌های با سیم گزینه بهتری خواهد بود. با توجه به قیمت نصب و راه اندازی شبکه، بهتر است در انتخاب نوع شبکه نیازهای بعدی شرکت خود را نیز در نظر داشته باشید تا در آینده نیازی به تغییر شبکه کامپیوتری خود پیدا نکنید.

هزینه متخصص شبکه دیگر عامل در تعیین هزینه‌ای است که شما برای نصب شبکه رایانه­ای برای شبکه باسیم پرداخت خواهید کرد. در حال حاضر، متوسط ​​نرخ کار حدود 100 تا 200 هزار تومان در ساعت است. بسته به پیچیدگی، شبکه جدید یا شبکه موجود و سایر عوامل.

جدول زمانی فرآیند نصب متغیر است

زیرا شامل اجرای کابل­ها، نصب سخت افزار و لوازم جانبی لازم، پیکربندی شبکه، ایمن ­سازی کابل­­ها و سایر عناصر است که از یک کار به کار دیگر به طور قابل توجهی متفاوت است. بنابراین، اگرچه یک پروژه فقط 30 ساعت طول می­کشد، زیرا اجزای شبکه از قبل موجود و آماده هستند، اما با توجه به کار اضافی، نصب وسایل جدید با همان مقیاس ممکن است 50 ساعت طول بکشد.

هزینه مکان شبکه‌ ­سازی

به خاطر داشته باشید جایی که شبکه مرکزی را نصب می­‌کنید، بر هزینه کلی پروژه نصب تاثیر می‌گذارد. نصب یک شبکه در مکانی نامناسب مثل کمدی کوچک، هزینه کار بیشتری خواهد داشت؛ زیرا دسترسی به منطقه و فعالیت تکنسین­ها دشوارتر است.

هزینه نصب شبکه رایانه­‌ای خانگی چقدر است؟

تاکنون، داشتن یک شبکه رایانه­ای خانگی اینقدر مهم نبوده است. چه کسب و کارتان را از خانه مدیریت می­کنید و چه اینکه خانوده­ای پر جمعیت هستید، داشتن یک شبکه رایانه‌­ای می­‌تواند اتصال شما را به اینترنت، ایمیل، چاپگر و سایر امکانات مشترک مانند پخش و ارسال پیام، صدا و فیلم راحت­تر کند.

صاحبان خانه معمولاً برای نصب شبکه رایانه­ای بین 2 تا 6 میلیون تومان هزینه می­‌کنند. هزینه متوسط 3 میلیون و 500 هزارتومان است. اگرچه استخدام یک متخصص رایانه برای آموزش و پشتیبانی رایانه هزینه بیشتری دارد. در برخی موارد، ارائه دهنده اینترنت شما ممکن است نصب سرویس را رایگان انجام دهید.

چه مواردی در تعرفه شبکه سازی رایانه‌­ای مهم است؟

وسایلی که در شبکه­سازی رایانه­ای شما تأثیر مستقیمی بر هزینه کلی این پروژه دارند، چند مورد هستند که عبارتند از:

قیمت سخت افزار

این هزینه جدا از رایانه­‌ها، شامل: چاپگرها، نمایشگرها، مودم­ها و روترهای شما است. یکی از بزرگترین مزایای راه اندازی شبکه این است که می‌­توانید همه کامپیوترها را برای چاپ، به یک چاپگر متصل کنید که باعث صرفه جویی در هزینه و فضا می­شود. قیمت چاپگرها به طور متوسط بین 1 میلیون تا 4 میلیون تومان است، در حالی که نمایشگرها به طور متوسط 4 تا 10 میلیون هستند. قیمت مودم 1 تا 5 میلیون تومان است.

هزینه کابل

کابل‌ها کمک می­کنند سیم­های مختلف گره نخورند و هزینه آن‌ها به طور متوسط 400 هزار تومان است. در صورتی که تمام قسمت­های مختلف شبکه شما بی­سیم باشد که هیچ، اگر قسمتی از شبکه احتیاج به سیم داشته باشند، حداقل چند کابل و سیم برق لازم خواهید داشت.

هزینه­‌های سخت افزارهای پشتیبان

این هزینه­‌ها شامل استفاده از دستگاه‌هایی مانند درایوهای USB، هارد دیسک­های اکسترنال و محافظ­های برق (برای جلوگیری از آسیب رساندن برق به وسایل شما) است.

هزینه امنیت شبکه رایانه‌­ای

اگر فکر کرده­اید که استفاده از نرم ­افزارهای ضد ویروسی تنها راه مناسب برای پیشگیری از خطر است، در اشتباه هستید. حتی افراد متخصص در شرکت‌های بزرگ نیز نگران خطرات امنیتی هستند، بنابراین به هیچ وجه نباید خطر آسیب پذیری شبکه خانگی را نادیده گرفت. در اینجا چند نکته برای امنیت شبکه شما آورده شده است که برخی از آن‌ها هزینه بر و برخی نیز رایگان هستند:

  • برای بروز بودن تمام دستگاه‌ها و برای اینکه دستگاه‌ها با بررسی­های امنیتی کنترل شوند، این دو نرم ­افزار رایگان را نصب کنبد:

الف) سرویس رایگان OPSWAT Gears.

ب) بازرس نرم افزار شخصی یا Secunia

  • فایروال را روشن نگه دارید یا یک فایروال خروجی نصب کنید، که می‌­تواند شما را از هر برنامه مخربی که می‌خواهید به شبکه رایانه شما متصل شود، مطلع کند.
هزینه امنیت شبکه رایانه‌­ای

هزینه راه اندازی شبکه برای خانه چه میزان است؟

هر مکانی از جمله خانه، سازمان ها، شرکت ها و فروشگاه ها که نیاز به شبکه دارند، با توجه به وسعت و تجهیزاتی که در شبکه سازی استفاده می‌شود، قیمت از 3 میلیون تومان شروع می‌شود.

چه کسی هزینه راه اندازی شبکه را مشخص می‌کند؟

تکنسین و متخصصین شبکه با توجه به بررسی محیط و نیاز که دارید هزینه حدودی را محاسبه می‌کنند.

(0) نظر

انواع سرورهای شبکه

انواع سرورهای شبکه

در دنیای فناوری اطلاعات و امنیت شبکه با تجهیزات و سخت افزارهای مختلفی رو به رو هستیم. در اصطلاح شبکه، سرور شبکه کامپیوتری است که دیگر کامپیوترهای موجود در شبکه از آن فرمان‌های لازم را می‌گیرند.

در توضیح بهتر می‌توان گفت که یک سرور موجود در شبکه به تمامی کلاینت‌ها یا همان دیگر کامپیوترها سرویس ارائه می‌‌دهد. به عنوان مثال همین وب‌سایت ویرا در حال حاضر روی یک سرور بارگزاری شده است و شما که یک کلاینت به حساب می‌آیید، در حال گرفتن سرویس از آن هستید. در این مقاله به بررسی انواع سرورهای شبکه بر اساس form factor پرداخته‌ایم.

همانطور که گفته شد سرورهای‌ شبکه دارای انواع مختلفی هستند، وابسته به آن که هدف شما از پیاده‌سازی شبکه چیست، چه انتظاراتی از شبکه دارید و همچنین ظرفیت‌های زیر ساختی شما به چه صورتی است، سرور شبکه شما تعیین می‌شود.

بر اساس شکل ظاهری سرورها را می‌توان به سه دسته tower, blade, rack mount تقسیم‌بندی کرد. در این مقاله از وب‌سایت ویرا به بررسی دقیق موارد گفته شده می‎پرداختیم، با ما در این مقاله همراه باشید.

انواع سرورهای شبکه

همانطور که گفته شد یکی از اصلی‌ترین رکن‌های هر شبکه کامپیوتری سرور آن است. در ظاهر و در برخی مواقع در باطن تجهیزات و سخت افزارهای مورد استفاده در سرورها با سخت‌ افزارهای کامپیوترهای معمولی اشتباه گرفته می‌شوند. هرچند که در برخی از مواقع می‌توان از یک تجهیز سرور شبکه در کامپیوتر معمولی استفاده کرد. در ادامه به بررسی دقیق انواع سرورهای شبکه خواهیم پرداخت.

دسته‌بندی و صحبت کردن در رابطه با سرورها را می‌توان از زاویه‌های مختلفی مورد بررسی قرار دارد اولین نوع، بررسی بر اساس شکل ظاهری سرور است.

شکل ظاهری سرور یا Form Factor

شکل ظاهری سرور

یکی از پارامترهایی که می‌توان بر اساس آن به بررسی انواع سرورها پرداخت، فاکتورهای فرمی یا همان شکلی است که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ابعاد، ظاهر و اندازه آن اشاره کرد.
شرکت‌های سازنده تجهیزات شبکه عموما از فاکتورهای نام برده شده برای متمایز کردن محصولات مختلف با یکدیگر از آن‌ها استفاده می‌کنند.
در حالت کلی form factor به سه دسته کلی نام برده در ادامه تقسیم بندی می‌شوند. منظور از این فاکتور فرم در سرورها‌ ابعاد جایگاهی است که سخت افزار سرور در آن جای می‌گیرد.
1. Tower
2. Rack Mount
3. Blade

سرورهای tower یا ایستاده

سرور های ایستاده

اولین دسته از سرورها نوع tower است. در حالت کلی این دسته از سروها ظاهری مانند کیس‌های معمولی دسکتاپ دارند. از این نوع از سروها عموما برای محل‌هایی استفاده می‌شود که نیاز به یک یا دو سرور فیزیکی دارند و از این نوع در دیتا سنترها و مکان‌های بزرگ‌تر مشاهده نخواهید کرد. در صورتی که از این سرور استفاده کنید فضایی به اندازه 4 یونیت از رک را پر خواهد کرد.

سرورهای blade

سرورهای blade

دومین نوع از انواع سرورهای شبکه form factor سرورهای balde است. در این سرور ما با یک مفهوم با عنوان blade system سروکار داریم. هر blade system از چند ماژول blade server تشکیل شده است.

هر blade server خود به تنهایی یک سرور مستقل است که دارای رم، سی پی یو، هارد دیسک و nic است. یکی از خوبی‌های استفاده از blade system است که می‌توان تا 85 درصد از کابل کشی شبکه پرهیز کرد.

نکته بعدی در رابطه با این نوع از سرورها آن است که به دلیل عدم نیاز به کابل کشی بالا، صرفه جویی زیادی همچنین در فضای رک و  اتاق سرور می‌شود به صورتی که می‌توان چند سرور را در کنار هم داخل یک رک شبکه قرار داد. گفتیم که یک سرور بلید از قسمت‌های مختلفی تشکیل شده است در ادامه به بررسی این تجهیزات خواهیم پرداخت.

Backplan

این قطعه کاربردش برای اتصال blade server به enclouser است. در نوعی خاصی از بک پلن‌ها به دلیل آن که از دو طرف آن می‌توان استفاده کرد به آن مید پلن گفته می‌شود. یک blade server در حالت کلی از یک سمت به کولینگ و پاور و از سمت دیگر به مید پلن متصل می‌شود.

Enclosure

این محفظه محل اصلی نگهداری blade server ها است. این محفظه کار فراهم کردن پاور و کولینگ را بر عهده دارد.

Power supply

گفتیم که یکی از کارهای اصلی مید پلن و بک پلن‌ها تامین پاور برای تمامی سخت افزارهای موجود در بلید است. زمانی که از نوع مید بلید استفاده کنیم سوکت پاور آن در پشت آن تعبیه شده است.

Switchs

Enclosure علاوه بر آن که می‌تواند بلید سروها را در خود جای دهد می‌تواند مورد استفاده برای تجهیزات دیگر نیز باشد. اصولا برای اتصالات دو ماژول سویچ نیاز خواهیم داشت که نوع آن هم معمولا ethernet است.

Management modules

برای مدیریت و پیکربندی اجزای یک سرور blade system از ماژول management استفاده می‌شود.

سرورهای Rack Mount

دسته آخر از این سرورهای بر اساس فاکتورهای فرمی سرورهای Rack Mount است. اندازه این سرورها به دلیل آن که برای قرار گرفتن در رک ایستاده طراحی شده‌اند به خوبی قابلیت نصب در این نوع از رک‌ها را دارد. عموما متخصصین شبکه این سرورها را به وسیله rail kit مخصوص به خود در محل رک نصب می‌کنند. بزرگ‌ترین مزیت استفاده از سرورهای rack mount را می‌توان عدم نیاز به فضای زیاد و صرفه‌جویی در فضای محیط در نظر گرفت.

با استفاده از رک شما به راحتی‌ خواهید توانست چندین سرور را در کنار هم و با استفاده از rail kit نگه دارید. گردش مناسب هوا و همچنین تهویه مناسب باعث شده است که شرکت‌های مختلف برای سرورهای خود عموما از این گونه از تجهیزات استفاده کنند. عموما استفاده از رک‌هایی با 42 یونیت بیشتر درخواست سفارش را دارد.

Rail Kit چیست و چه کاربردی در رک دارد؟

یکی از تجهیزاتی که برای نگه داشتن سرور در رک مورد استفاده قرار می‌گیرد، rail kit است. به وسیله این تجهیز که بین ستون عقب و جلوی رک قرار گرفته می‌شود می‌توان سرور را به راحتی روی آن قرار داد. این قطعه همچنین کاربرد دیگری دارد که آن هم خارج کردن راحت و آسان سرور از داخل رک است.

آنچه در این مقاله به بررسی آن پرداختیم

در این مقاله از وب سایت ویرا در رابطه با انواع سرورهای شبکه اطلاعاتی را به شما همراهان گرامی ارائه دادیم، گفتیم که یک سرور در حالت کلی بر اساس form factor می‌تواند به سه دسته کلی blade, rack mount tower دسته بندی شوند.

در ادامه در رابطه با هر کدام از این سروها و ویژگی‌های آن مواردی را عنوان کردیم. همچنین گفتیم که در یک سرور از نوع blade ما با چه نوع تجهیزات و ماژول‌هایی رو به رو هستیم در صورت داشتن هر گونه سوال می‌‌توانید در قسمت‌ کامنت‌ها آن را با ما در میان بگذارید

(0) نظر

پشتیبان گیری شبکه

پشتیبان‌گیری شبکه

پشتیبان‌گیری شبکه (Network Backup) به‌منظور جلوگیری از هرگونه خسارت احتمالی که به اطلاعات و داده‌ها وارد می‌شود، صورت می‌گیرد. همانطور که مشخص است، هزینه از بین رفتن اطلاعات شبکه، چندین برابر نگهداری و پشتیبان‌گیری از آن است. در صورتی‌که شبکه اولیه به دلایلی مانند تعمیر و نگهداری، موقتاً در دسترس نباشد، می‌توان از پشتیبان‌گیری برای ذخیره و بازیابی اطلاعات استفاده کرد. علاوه‌براین، پشتیبان‌گیری شبکه به شما امکان می‌دهد تا تغییرات ایجاد شده در شبکه خود را ردیابی کنید تا در صورت نیاز بتوانید به راحتی از داده‌های خود نسخه پشتیبان تهیه و بازیابی کنید. در صورتی که نیاز به پشتیبان شبکه دارید، باما تماس بگیرید.

اهمیت پشتیبان‌گیری شبکه

دلایل متعددی برای پشتیبان‌گیری شبکه وجود دارد. مدیریت اطلاعات برای دستگاه‌های یک شبکه به‌صورت جداگانه، می‌تواند کار دشواری و همراه با خطا باشد. به همین دلیل، بهترین راهکار استفاده از پشتیبان‌گیری شبکه، برای صرفه‌جویی در وقت و هزینه و همچنین کاهش خطاهای احتمالی است.

خطای انسانی را کاهش می‌دهد

اگر داده‌های شرکت شما در چندین رایانه قرار دارد، پشتیبان‌گیری شبکه ضروری است. با این حال، به‌خاطر سپردن زمان‌بندی پشتیبان‌گیری برای چندین رایانه، کسب‌وکار شما را مستعد خطا می‌کند و ممکن است یک فایل را برای همیشه از دست بدهید.

ذخیره‌سازی را مقیاس پذیر و قابل مدیریت می‌کند

از آنجایی‌که همه داده‌ها به یک مکان امن ارسال می‌شوند، پشتیبان‌گیری شبکه می‌تواند بسیار راحت‌تر و قابل کنترل‌تر شود.

پشتیبان‌گیری‌های شما را خودکار می‌کند

با تنظیم نحوه پشتیبان‌گیری شبکه، فرآیندهای پشتیبان‌گیری شما ساده خواهد شد. اگر یک ارائه‌دهنده پشتیبان‌گیری عمومی را برای مدیریت پشتیبان‌گیری‌های خود انتخاب کنید، نرم‌افزار پشتیبان‌گیری شما به‌طور خودکار از تمام دستگاه‌های موجود در شبکه شما پشتیبان‌گیری می‌کند.

امکان بروز فاجعه را از بین می‌برد

داشتن یک طرح دقیق بازیابی، امکان بروز فاجعه در پشتیبان‌گیری شبکه را از بین می‌برد. اگر همه اطلاعاتی که دارید را بدون هیچ نسخه پشتیبان نگهداری کنید یا به‌صورت محلی در یک هارددیسک اکسترنال ذخیره کنید، یک خطای کوچک می‌تواند منجر به نابودی کسب و کار شما شود.

انتخاب نوع سرور پشتیبان، عمومی در مقابل خصوصی

یکی از مهمترین مزایای پشتیبان‌سازی شبکه، امکان ذخیره‌سازی تمام داده‌ها را از طریق اینترنت در یک سرور است. اما، پیش از اینکه از پشتیبان‌گیری شبکه استفاده کنید، باید نوع خود را انتخاب کنید. برای این منظور، دو نوع سرور ابری خصوصی و عمومی وجود دارد. یکی از بزرگترین تصورات غلط صاحبان مشاغل هنگام تصمیم‌گیری بین انتخاب سرور ابری خصوصی و عمومی، امنیت داده‌ها است. حتی با وجود ویژگی‌های امنیتی که بسیاری از ارائه‌دهندگان پشتیبان‌گیری ابری عمومی ارائه می‌دهند، بسیاری از صاحبان کسب‌وکارهای کوچک هنوز معتقدند که پشتیبان‌گیری از داده‌ها در یک سرور خصوصی، امنیت دارد. در حالی‌که برای شرکت‌های ارائه‌دهنده سرورهای خصوصی که کنترل کامل سرورها را در دست دارند، به‌معنای امنیت صددرصد نیست. علاوه‌براین، تنها به این دلیل که یک ارائه‌دهنده، پشتیبان‌گیری عمومی را ارائه می‌دهد، به این معنا نیست که داده‌های شما می‌توانند به‌صورت عمومی قابل مشاهده و قابل دسترس هستند.

روش‌های پشتیبان‌گیری شبکه

چندین روش متفاوت برای پشتیبان‌گیری وجود دارد که رایج‌ترین آن‌ها، پشتیبان‌گیری کامل، پشتیبان‌گیری افزایشی و پشتیبان‌گیری دیفرانسیل است. انواع دیگر پشتیبان‌گیری شامل پشتیبان‌گیری کامل مصنوعی و آینه‌سازی است. فرآیند و نحوه پشتیبان‌گیری هر کدام از این روش‌ها متفاوت است. اما سازمان‌ها باید حداقل یک بار پشتیبان‌گیری کامل را اجرا و در پشتیبان‌گیری‌های بعدی، یکی از انواع پشتیبان‌گیری را اجرا کرد.

پشتیبان‌گیری کامل

ابتدایی‌ترین و کامل‌ترین نوع عملیات پشتیبان‌گیری، پشتیبان‌گیری کامل است و همانطور که از نام آن پیداست، این نوع پشتیبان‌گیری، یک کپی از تمام داده‌ها را در یک دستگاه ذخیره‌سازی، مانند دیسک یا نوار، قرار می‌دهد. مزیت اصلی انجام یک نسخه پشتیبان کامل در طول هر عملیات این است که یک کپی کامل از تمام داده‌ها ذخیره می‌شوند. با این حال، یکی از بزرگترین معایب آن، طولانی بودن زمان تهیه نسخه پشتیبان نسبت‌به انواع دیگر پشتیبان‌گیری شبکه است و به همین دلیل، پشتیبان‌گیری کامل معمولاً به‌صورت دوره‌ای اجرا می‌شود.

پشتیبان‌گیری افزایشی

پشتیبان‌گیری افزایشی تنها داده‌هایی را کپی می‌کند که از آخرین عملیات پشتیبان‌گیری دچار هر نوع تغییری شده باشند. در این روش، زمان آخرین عملیات در نظر گرفته می‌شود و در صورتی‌که تغییراتی در اطلاعات نسبت‌به آخرین زمان پشتیبان‌گیری رخ دهد، اطلاعات تغییر یافته پشتیبان‌گیری می‌شوند. مزیت پشتیبان‌گیری افزایشی این است که مقدار کمتری از داده‌ها را نسبت به کامل کپی می‌کند. بنابراین، این نوع از پشتیبان‌گیری سرعت بیشتری نسبت‌به سایر روش‌ها دارد و به فضای کمتری برای ذخیره نسخه پشتیبان نیاز دارند.

پشتیبان‌گیری دیفرانسیل

پشتیبان‌گیری دیفرانسیل مشابه پشتیبان‌گیری افزایشی است و فرآیند آن به این صورت است که فقط تغییراتی که از آخرین نسخه پشتیبان کامل رخ داده است در فایل پشتیبان ثبت می شود.  اگرچه این روش داده‌های بسیار کمتری را نسبت‌به پشتیبان‌گیری کامل ذخیره می‌کند، اما در مقایسه با پشتیبان‌گیری افزایشی، حجم بیشتری از داده‌ها را پشتیبان‌گیری می‌کند. لذا، پشتیبان‌گیری دیفرانسیل از نظر فضا و مدت زمان مورد نیاز برای اجرا، بین پشتیبان‌گیری افزایشی و پشتیبان‌گیری کامل قرار می‌گیرد. با ترازنت انواع خدمات شبکه را تجربه کنید.

جمع‌بندی

هر سازمانی برای ارائه برنامه‌ها و خدماتی که کسب‌وکارشان را هدایت می‌کنند، به در دسترس بودن و امنیت زیرساخت شبکه‌اش وابسته است. به‌وجود آمدن حتی یک قطعی کوتاه در شبکه، ناشی از خرابی سخت‌افزار یا پیکربندی نادرست می‌تواند منجر به ضرر مالی قابل توجه و کاهش بهره‌وری شود. برخلاف زیرساخت سرور که در آن راه‌حل‌های زیادی برای بازیابی اطلاعات وجود دارد، مدیریت پیکربندی شبکه و پشتیبان‌گیری از دستگاه‌های شبکه یک کار پیچیده و اغلب دستی است. پشتیبان‌گیری و بازیابی اطلاعات شبکه یک راه‌حل مقرون‌به‌صرفه است و جز مهم‌ترین بخش‌های فناوری اطلاعات محسوب می‌شود. این فرآیند شامل جمع‌آوری داده‌ها از تمام گره‌ها و دستگاه‌های نهایی که در زیرساخت شبکه هستند، اجرا می‌شود. لذا، در صورتی‌که اطلاعات قرار داده شده بر روی سرور از اهمیت بالایی برخوردار هستند، پشتیبان‌گیری شبکه یک گزینه الزامی برای شما خواهد بود.

(0) نظر

وظایف پشتیبان شبکه

وظایف پشتیبان شبکه

وظایف پشتیبان شبکه (Network support tasks) چیست؟ مجموعه‌های مختلفی در حال حاضر از خدمات شبکه  استفاده می‌کنند و روز به روز به جمع شرکت‌هایی که نیاز به متخصصان شبکه دارند اضافه می‌شود؛ اما وظایف یک مهندس شبکه چیست؟ پشتیبانی و نگهداری شبکه یکی از پر درخواست‌ترین شغل‌ها است.

یک متخصص شبکه دارای وظایف مشخصی مانند پشتیبانی شبکه و سرور است؛ اما نمی‌توان گفت شرح وظایف کارشناس شبکه به همین‌جا ختم می‌شود! اگر می‌خواهید بدانید ماهیت کار پشتیبانی شبکه چیست تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

وظایف پشتیبان شبکه

وظایف یک مهندس شبکه را می‌توان در مواردی چون نگهداری از کامپیوترها، شبکه، نصب نرم افزار و سخت افزارها و … خلاصه کرد. حال یک دیتاسنتر بزرگ را تصور کنید؛ وظایف یک کارشناس شبکه می‌توان خیلی جزئی‌تر باشد. اما یک پشتیبان شبکه باید دارای چه ویژگی‌هایی باشد؟ به نظرتان برای انجام این کار مهارت کافی دارید؟ دارا بودن دو دسته مهارت فنی و غیرفنی از شما یک کارشناس شبکه خبره خواهد ساخت؛ درطول متن به صورت مفصل‌تری به ویژگی‌هایی که یک پشتیبان شبکه باید داشته باشد پرداخته‌ایم.

شرح وظایف پشتیبانی شبکه باتوجه به مهارت و دانش فنی کارشناس شبکه می‌تواند متغیر باشد. به عنوان مثال تعمیر و نگهداری از تجهیزات شبکه، ارائه آموزش و انتقال اطلاعات به کارمندان جدید، نصب نرم افزارهای امنیت شبکه  و سخت افزارهای اینترنتی مانند نصب آنتی ویروس‌ها و … تنها برخی از مهارت‌هایی هستند که باید به عنوان یک پشتیبان شبکه داشته باشید.

اگر می‌خواهید به صورت دقیق‌تری بدانید پشتیبانی شبکه چیست، قسمت مربوط به شرح وظایف کارشناسان شبکه را که در متن آورده‌ایم دقیق‌تر مطالعه کنید. اما سوالی که اغلب افراد می‌پرسند این است که چه شرکت‌هایی به پشتیبانی و نگهداری شبکه نیاز خواهند داشت؟ و یا به عبارتی چه مجموعه‌هایی به متخصص شبکه نیاز دارند؟ به این سوال شما نیز پاسخ داده‌‌ایم. با ما تا انتهای این مطلب از پیشگامان همراه باشید.

می‌دانید وظایف پشتیبان شبکه چیست؟

شرح وظایف پشتیبانی شبکه گسترده است و یک پشتیبان شبکه دارای وظایف مشخصی است. نگهداری از شبکه، کامپیوترها، نصب و نگهداری از نرم افزارهای مورد نیاز، نصب سخت افزار جدید و … را می‌توان جزو وظایف یک پشتیبان شبکه دانست. در حالت کلی می‌توان گفت وظیفه پشتیبان شبکه آن است که به صورت مداوم وضعیت شبکه و اینترنت مورد استفاده در شرکت را چک کند و از کارکرد صحیح آن با خبر شود.

این وظایف می‌تواند با توجه به گستردگی شرکت و همچنین تجهیزات مورد استفاده متفاوت باشد. به عنوان مثال در دیتا سنترهای بزرگ شغل‌ها به صورت خیلی ریز و جزئی تقسیم بندی می‌شوند وهر فرد متخصص یک کار خواهد بود. با توجه به سطح مسئولیت‌ها، وظایف شما می‌تواند گسترده‌تر نیز باشد. بطور مثال ممکن است به عنوان یک پشتیبان وظیفه ارتقاء زیرساخت‌های ارتباطی شرکت نیز بر عهده شما باشد. به‌طور کلی می‌توان گفت بسته به وسعت شبکه شرکتی که در آن مشغول به فعالیت هستید، وظایفتان نیز می‌تواند سبک و یا سنگین باشد.

یک پشتیبان شبکه باید دارای چه ویژگی‌هایی باشد؟

مهارت‌هایی که یک پشتیبان شبکه باید داشته باشد را می‌توان به دو دسته مهارت‌های فنی و مهارت‌های غیر فنی تقسیم بندی کرد. برخورداری از این مهارت‌ها باعث خواهد شد تا فرد در کار خود به موفقیت‌های بالایی برسد. در صورت بروز هرگونه ایراد و مشکل در شبکه، کارشناسان شبکه وظیفه دارند که در سریع‌ترین زمان ممکن این مشکلات را برطرف کنند.

بنابراین یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که هر پشتیبان شبکه باید داشته باشد، داشتن سرعت و دقت عمل بالا است. فراموش نکنید که اگر شما به عنوان پشتیبان شبکه نتوانید وظیفه خود را به درستی انجام دهید، ممکن است در کار دیگر کارمندان نیز اختلال‌هایی ایجاد شود. از همین‌رو است که اطلاع از شرح وظایف پشتیبانی شبکه از اهمیت بالایی برخوردار است.

ویژگی های پشتیبان شبکه
یک پشتیبان شبکه باید دارای چه خصوصیاتی باشد؟

مهارت‌های غیر فنی در شغل پشتیبان شبکه

دارا بودن مهارت‌های زیر باعث خواهد شد که شما پیشرفت زیادی در شغل پشتیبان شبکه داشته باشید. به خاطر داشته باشید که برای تبدیل شدن به یک پشتیبان ماهر، تنها به مهارت‌های فنی نیاز ندارید؛ بلکه شما به مهارت‌هایی چون حل مسئله، قدرت تعامل بالا و … نیز نیاز خواهید داشت. به‌طور کلی برای نگهداری و پشتیبانی شبکه باید خلق‌وخویی متناسب با انجام این حرفه را دارا باشید. برخی از مهارت‌های غیرفنی که باید دارا باشید عبارتنداز:

  • قدرت ارتباط گیری مناسب با افراد
  • قدرت ارائه اطلاعات به ساده‌ترین شکل ممکن به افراد
  • توانایی کار به صورت فردی
  • توانایی ارائه کار به صورت تیمی
  • پیگر و عاشق یادگیری
  • منظم در انجام کارها
  • آشنایی با رفتارهای سازمانی
  • توانایی حل مسئله
  • و …

دارا بودن این توانایی‌ها شاید ارتباط مستقیمی به انجام وظیفه شما به عنوان یک متخصص پشتیبان شبکه نداشته باشد اما برخورداری از موارد نام برده شده در بالا باعث خواهد شد تا در شغل خود خوش بدرخشید. برای رفع ایرادهای احتمالی در زیر ساخت‌های شبکه باید بتوانید به خوبی با تمام افراد مشغول به کار در شرکت ارتباط سازنده برقرار کنید.

مهارت‌های فنی یک پشتیبان شبکه

در کنار دارا بودن مهارت‌های غیر فنی آنچه که باعث می‌شود شما به عنوان یک متخصص در شرکت‌های دولتی و یا خصوصی استخدام شوید، برخورداری از دانش تخصصی و فنی خواهد بود. در ادامه به مهارت‌های فنی پشتیبان شبکه اشاره خواهیم کرد.

  • Network +
  • آشنایی کامل با دورهای سیسکو نظیر دورهای CCNP و CCNA
  • آشنایی کامل با دورهای مایکروسافت، دوره‌های مهندسی شبکه مانند دورهای MCSA و MCSE
  • آشنایی کامل به تجهیزات و قطعات شبکه
  • آشنایی کامل با نصب و راه‌ اندازی تجهیزات شبکه نظیر پرینتر و …
  • آشنایی کامل به دوربین مدار بسته و تجهیزات مورد نیاز
  • CompTIA Network
  • درک صحیح و عمیق از انواع تپولوژی‌های شبکه
  • درک صحیح از شبکه‌های LAN, WAN,MAN,GAN

نکته مهم در رابطه‌ با مهارت‌های فنی یک پشتیبان شبکه آن است که شما در صورت دارا بودن این مهارت‌ها می‌توانید استخدام شوید و به کار مشغول شوید اما مهارت‌های غیر فنی باعث خواهند شد که شما بتوانید به شیوه‌ای بهتر از این مهارت‌ها استفاده کنید. در واقع مهارت‌های غیر فنی یک پشتیبان شبکه، مکمل دانش فنی او خواهد شد تا بتواند به نحو احسن شرح وظایف پشتیبان شبکه را اجرایی کند.

مهارت های پشتیبان شبکه
فنونی که یک پشتیبان شبکه باید بلد باشد

پشتیبان شبکه و وظایف آن

وظایف پشتیبان شبکه در حالت کلی به صورت زیر خواهد بود.

  • ثبت و ذخیره سازی گزارش‌های روزانه
  • ارائه آموزش به کارکنان جدید
  • ارائه آموزش در صورت استفاده از تجهیزات جدید
  • تعمیر و نگهداری از تجهیزات شبکه
  • نصب نرم افزارها و سخت افزارهای امنیتی مانند آنتی ویروس‌ها
  • نظارت دقیق و دائمی بر عملکرد و ایمنی سیستم
  • ساخت حساب کاربری، ارائه دسترسی‌های مناسب با هر فرد
  • مدیریت اینترنت مورد استفاده در سازمان
  • نصب سخت‌ افزارهای جدید نظیر چاپگر، سرور و …

چه فرصت‌هایی برای پشتیبانان شبکه وجود دارد؟

پشتیبانی شبکه همان طور که گفته شد یک شغل تخصصی با میزان دانش بالا است که نیاز است فرد برای ارائه عملکرد عالی همیشه و همه روزه خود را با دانش روز دنیا در زمینه شبکه آپدیت نگه دارد. با توجه به آن که اکثر سازمان‌ها و ادارات بزرگ نیاز به تجهیزات سخت افزاری شبکه دارند، استفاده از یک پشتیبان شبکه در این شرکت‌ها و همچنین در شرکت‌های فناوری اطلاعات لازم و ضروری خواهد بود.

به دست آوردن تخصص در این زمینه می‌‌تواند باعث شود که شما ارتقاء درجه شغلی داشته باشید و به عنوان مدیر شبکه استخدام شوید. توجه داشته باشید که شما هر چه تجربه بیشتری کسب کنید در پوزیشن‌های شغلی بهتری استخدام خواهید شد.

پشتیبانی و نگهداری شبکه و تمام اقدامات وابسته به این حرفه به دقت، حوصله، انرژی و دانش بالا نیاز دارد. اگر فکر می‌کنید برای این شغل مناسب هستید، فرصت‌های شغلی زیادی پیش‌رو خواهید داشت؛ چراکه حتی شرکت‌های نه چندان بزرگ نیز این روزها به یک کارشناس شبکه نیاز دارند.

نکته مهمی که در کار پشتیبان شبکه وجود دارد آن است که شما نباید خود را محدود به انجام وظایف خود کنید؛ در صورتی که به دنبال کسب دانش هستید باید در انجام تمامی کارها اندکی خود را در گیر کنید. این بدین معنی است که انجام شرح خدمات پشتیبانی شبکه  فردی چند بعدی می‌طلبد که دائما دنبال آموزش و یادگیری نکات جدید باشد.

میزان کارکرد یک متخصص پشتیبان شبکه

ساعت کاری یک پشتیبان شبکه هم مانند دیگر افراد حاضر در شرکت است؛ با این تفاوت که اگر مشکل و یا ایرادی در کار به وجود آید حاضر شدن در محل لازم و ضروری خواهد بود. البته اگر مشکل از راه دور قابلیت حل شدن داشته باشد، طبیعتا نیازی به حضور نخواهد بود. به‌طور کلی به عنوان یک پشتیبان شبکه می‌توانید به صورت دورکاری، شرح وظایف خود را انجام دهید و این موضوع، پشتیبانی شبکه را برای افراد جذاب‌تر کرده است.

در حالت کلی می‌توان گفت پیگیری کار در تمام زیر ساخت‌های مورد نیاز یک شرکت به ویژه شرکت‌هایی که به میزان بیشتری با فناوری اطلاعات سر و کار دارند،  به صورت 24 ساعته خواهد بود. به همین منظور حاضر شدن شما در محیط کار یا انجام کار خانه خارج از ساعات اداری امکان دارد که اتفاق بیفتد. بنابراین در صورتی که به پشتیبانی شبکه و سرور فکر می‌کنید، باید این مورد را نیز در نظر داشته باشید. قیمت پشتیبانی شبکه‌های کامپیوتری به میزان کیفیت ارائه خدمات شبکه و تخصص پشتیبان شبکه بستگی دارد.

چه مجموعه‌هایی به متخصص شبکه نیاز دارند؟

تقریبا می‌توان گفت تمامی شرکت‌هایی که به نوعی از خدمات شبکه استفاده می‌کنند به یک پشتیبان شبکه نیاز خواهند داشت. در حالت کلی می‌توان گفت هر جا که از دو کامپیوتر برای شبکه کردن استفاده شود، حضور یک متخصص پشتیبان شبکه لازم و ضروری خواهد بود. البته توجه داشته باشید که در این شرکت‌ها همیشه نیاز به کار حضوری نخواهد بود و می‌توان به صورت ریموت کار را از راه دور انجام داد. اگر قرار است که متخصص پشتیبان شبکه، از راه دور به وظایف خود بپرازد، حتما باید در قرارداد پشتیبانی شبکه شرایط لازم شود.

نیازمندان پشتیبان شبکه
سازمان های نیازمند پشتیبانی شبکه

آنچه در این مقاله عنوان شد

در این مقاله از سری مقالات آموزشی وب سایت پیشگامان ویرا نوین به بررسی کامل در رابطه با شرح وظایف یک پشتیبان شبکه پرداختیم. گفتیم که یک متخصص پشتیبان باید دارای دو دسته مهارت‌های فنی و غیر فنی باشد، برآیند این فعالیت‌ها باعث خواهد شد تا فرد در این شغل پذیرفته شود و پیشرفت زیادی داشته باشد.

در حال حاضر شرکت‌های مختلفی نیاز به پشتیبان دارند. به نوعی می‌توان گفت هر مجموعه‌ای که نیاز به خدمات شبکه دارد نیازمند استخدام یک نفر پشتیبان شبکه خواهد بود. در این مقاله به طور مفصل به شرح وظایف پشتیبانی شبکه پرداخته‌ایم. در صورتی که هنوز نمی‌دانید کار پشتیبانی شبکه چیست و وظایف یک مهندس شبکه در چه مواردی خلاصه می‌شود این مقاله را از ابتدا بخوانید.

آیا تمام وظایف پشتیبانان شبکه یکسان است؟

به طور کلی تمام پشتیبانان شبکه دارای وظایف پایه و اصلی هستند؛ اما هر کدام بسته به کار و پروژه‌ای که در اختیار دارند، وظایف متفاوتی به لیست تسک‌هایشان اضافه می‌شود.

مهم‌ترین مهارت‌هایی که یک پشتیبان شبکه نیاز دارد چیست؟

پشتیبان شبکه باید مهارت‌های فنی مانند Network+، دوره‌های سیسکو، دوره‌های مایکروسافت و… و مهارت‌های غیرفنی مانند مهارت کلامی و اجتماعی، منظم بودن و… را فراگرفته باشد.

(0) نظر

پروتکل اینترنت (IP) چیست؟

پروتکل اینترنت (IP) چیست؟

همانطور که هنگام ارسال نامه، برای ارسال داده ها از طریق شبکه های دیجیتال، داشتن آدرس صحیح ضروری است، با این تفاوت که در این مورد در مورد آدرس IP صحبت می کنیم. بنابراین، بسته های داده با یک آدرس IP ارائه می شوند، همانطور که پاکت نامه ها شامل یک آدرس پستی است تا گیرنده بتواند نامه را دریافت کند. با این حال، برخلاف آدرس‌های پستی، جانشین‌های دیجیتالی آن‌ها به یک مکان خاص مرتبط نیستند، اما به‌صورت خودکار یا دستی به دستگاه‌های شبکه اختصاص داده می‌شوند. اتصال، فرآیندی که در آن به اصطلاح پروتکل اینترنت یا پروتکل IP نقش اساسی دارد.


تعریف پروتکل اینترنت

پروتکل اینترنت که با نام اختصاری IP شناخته می شود، پروتکل اصلی خانواده پروتکل های اینترنت است و اهمیت آن برای تبادل پیام ها در شبکه های کامپیوتری اساسی است. پروتکل بدون اتصال، که در سال 1974 توسط موسسه مهندسی برق و الکترونیک (IEEE) منتشر شد و به عنوان یک استاندارد در RFC 791 مشخص شد، عمدتاً برای اطمینان از موفقیت ارسال بسته ها از فرستنده به گیرنده برای این منظور، پروتکل اینترنت قالبی را ایجاد می کند که نوع توصیفی که این بسته های داده (که دیتاگرام IP نیز نامیده می شود) را تعیین می کند.

تعریف و تاریخچه پروتکل اینترنت

پروتکل اینترنت (IP)، به عنوان یک جزء اساسی از خانواده پروتکل ها (مجموعه ای از حدود 500 پروتکل شبکه) یک پروتکل بدون اتصال است که مسئول آدرس دهی و تکه تکه شدن است را تعریف می کند که داده هایی را که باید ارسال شود گروه بندی می کند. بنابراین، پروتکل اینترنت نحوه توصیف اطلاعات مربوط به مبدأ و مقصد داده ها را مشخص می کند و آن را از داده های مفید در هدر IP جدا می کند. چنین قالب بسته ای دیتاگرام IP نامیده می شود. ساختار بسته را ایجاد می کند. برای اینکه فرستنده یک بسته داده را برای گیرنده بفرستد، پروتکل اینترنت پایه های اینترنتدر شبکه های دیجیتال. همراه با پروتکل کنترل انتقال (TCP یا پروتکل کنترل انتقال)، IP بسته های داده

در سال 1974، موسسه مهندسین برق و الکترونیک (IEEE) یک مقاله تحقیقاتی توسط دانشمندان رایانه آمریکایی رابرت کان و وینت سرف منتشر کرد که یک مدل پروتکل< a i=2>برای اتصال بین شبکه ها و بسته ها بر اساس ARPANET، یک شبکه کامپیوتری که سلف اینترنت در نظر گرفته می شود. اجزای اصلی این مدل، علاوه بر پروتکل کنترل انتقال TCP، پروتکل IP جدید الحاق شده بود، که با یک لایه انتزاعی خاص، امکان ارتباط از طریق شبکه های مختلف را فراهم می کرد. فیزیکی. متعاقباً، شبکه‌های تحقیقاتی بیشتر و بیشتری بر اساس این ترکیب پروتکل‌ها پدید آمدند که به "TCP/IP" معروف شدند، که در سال 1981 به عنوان یک استاندارد در RFC 791 مشخص شد.

IPv4 و IPv6: چه چیزی هر نسخه را متمایز می کند؟

امروزه، هرکسی که به طور مرتب با آدرس های IP سر و کار دارد تا مثلاً به رایانه های موجود در شبکه محلی آدرس دهی کند، به زودی با دو نوع IPv4 و IPv6 مواجه می شود. . اینها به نسل چهارم و ششم پروتکل IP، علیرغم تغییرات متفاوتی که متحمل شده است، اشاره نمی کنند. IPv4 de facto اولین نسخه رسمی پروتکل اینترنت است که شماره نسخه را از واقعیت استفاده از چهارمین بدست می آورد. نسخه پروتکل TCP IPv6، به نوبه خود، جانشین مستقیم IPv4 است ( توسعه IPv5 به دلایل اقتصادی به حالت تعلیق درآمد). اینترنت adsl

اگرچه نسخه‌های بعد از IPv4 و IPv6 منتشر نشده‌اند، پروتکل اینترنت از سال 1974 در حال توسعه است، زمانی که هنوز وجود نداشت. به صورت مستقل و بخشی از TCP بود. اساساً در آن زمان تمرکز بر بهینه سازی برقراری ارتباط و آدرس دهی بود. به این ترتیب، به زودی می‌توان طول بیت‌های آدرس میزبان را از 16 به 32 بیت افزایش داد، بنابراین به حدود چهار میلیارد نماینده بالقوه افزایش یافت. IPv6 امیدوارکننده، با فیلدهای آدرس 128 بیتی خود، حدود 340 سکستیلیون (یک رقم با 37 صفر) آدرس های مختلف را امکان پذیر می کند، بنابراین نیاز به آدرس های اینترنتی را نیز در دراز مدت پوشش می دهد.فضای آدرس

هدر IP دیتاگرام به این صورت ساخته می شود

همانطور که قبلاً مشخص شد، پروتکل اینترنت تضمین می کند که ویژگی های ساختاری مهم در سربرگ هر بسته ارائه شده و پروتکل حمل و نقل مناسب (معمولاً TCP) به آن اختصاص داده شده است. هدر برای نسخه 6 بازنگری شده است، بنابراین لازم است بین هدر IPv4 و هدر IPv6 تمایز قائل شود.

ساخت هدر IPv4

هر هدر IP با یک مقدار طولانی 4 بیتی برای شماره نسخه پروتکل اینترنت شروع می شود، یعنی IPv4 یا IPv6. به دنبال آن 4 بیت حاوی اطلاعاتی در مورد طول سرصفحه (طول سرصفحه IP)، انتقال داده نشان دهد.

طول کل اندازه کل بسته داده را نشان می دهد و بنابراین اندازه داده های مفید را به طول هدر اضافه می کند. از آنجایی که این فیلد 16 بیت است، حداکثر محدودیت حدود 65635 بایت است. RFC 791 تعریف می کند که هر میزبان باید ظرفیت پردازش حداقل 576 بایت را داشته باشد. یک دیتاگرام IP را می توان در مسیر خود به سمت میزبان مقصد روتر و سایر دستگاه ها به دلخواه تکه تکه کرد، اگرچه قطعات نباید کوچکتر از 576 بایت باشند. بقیه فیلدها در هدر IPv4 به معنای زیر هستند:

  • شناسایی: همه قطعات یک دیتاگرام دارای همان شماره شناسایی هستند که از فرستنده دریافت می کنند. با تنظیم این فیلد 16 بیتی، میزبان مقصد می تواند تک تک قطعات را به یک دیتاگرام معین اختصاص دهد.
  • پرچم‌ها: هر سرصفحه IP شامل سه بیت پرچم است که شامل داده‌ها و دستورالعمل‌هایی برای تقسیم‌بندی است. بیت اول رزرو شده است و همیشه مقدار 0 را دارد. بیت دوم، با نام "Don't Fragment"، نشان می دهد که آیا بسته می تواند قطعه قطعه شود (0) یا نه (1). آخرین مورد، به نام "قطعات بیشتر"، اطلاعاتی در مورد اینکه آیا قطعات بیشتری به دنبال (1) هستند یا اینکه آیا بسته کامل است و با قطعه فعلی (0) به پایان رسیده است، می دهد. 
  • Fragment Offset: این فیلد به میزبان مقصد اطلاع می دهد که یک قطعه واحد به کدام قسمت تعلق دارد تا بتواند کل دیتاگرام را بدون هیچ مشکلی بازسازی کند. طول 13 بیت به این معنی است که یک دیتاگرام را می توان به حداکثر 8192 قطعه تقسیم کرد.
  • زمان زندگی (زمان برای زندگی، TTL): به طوری که یک بسته برای مدت نامحدودی در شبکه از یک گره به گره دیگر سرگردان نشود، یک زمان برای زندگی حداکثر در زمان ارسال که به عنوان Time to Live شناخته می شود. استاندارد RFC ثانیه ها را به عنوان واحد این میدان 8 بیتی تعریف می کند و حداکثر طول عمر آن 255 ثانیه است. برای هر گره شبکه عبوری، TTL حداقل 1 کاهش می یابد. اگر به مقدار 0 برسد، بسته داده به طور خودکار دور ریخته می شود.
  • پروتکل: فیلد پروتکل (8 بیت) پروتکل انتقال مربوطه را به بسته داده اختصاص می‌دهد، مانند، برای مثال، مقدار 6 برای TCP یا مقدار 17 برای پروتکل UDP فهرست رسمی همه پروتکل های ممکن در سال 2002 توسط IANA (مرجع شماره های اختصاص داده شده به اینترنت) تهیه شد.
  • سرفصل بررسی سرصفحه: فیلد "جمع بررسی"، با عرض 16 بیت، شامل جمع کنترلی سرصفحه است. به دلیل کاهش TTL در هر ایستگاه، این باید برای هر گره شبکه دوباره محاسبه شود. صحت داده های مفید به دلایل کارایی تأیید نشده است.
  • آدرس مبدأ و مقصد: آدرس های IP اختصاص داده شده به میزبان مبدا و مقصد به ترتیب 32 بیت، یعنی 4 بایت رزرو شده اند. این آدرس های IP در قالب چهار گروه از اعداد اعشاری که با نقطه از هم جدا شده اند نوشته می شوند. کمترین آدرس 0.0.0.0 و بالاترین 255.255.255.255 است.
  • گزینه ها: قسمت گزینه ها پروتکل IP را با داده های اضافی که در طراحی استاندارد گنجانده نشده است، گسترش می دهد. از آنجایی که این افزونه‌ها اختیاری هستند، این فیلد دارای طول متغیری است که با حداکثر طول هدر محدود شده است. از جمله گزینه‌های ممکن می‌توان به «Security» (نشان می‌دهد که دیتاگرام چقدر مخفی است)، «Record Route» (به تمام گره‌های شبکه دستور می‌دهد تا آدرس‌های IP خود را برای ثبت مسیر بسته به بسته متصل کنند) و «Time Stamp» (اضافه می‌کند) تاریخ و زمانی که بسته از یک گره خاص عبور می کند).

ساخت هدر IPv6

سربرگ پروتکل IPv6 برخلاف نسخه قبلی خود دارای اندازه ثابت 320 بیت (40 بایت) است. با این حال، داده های اضافی را می توان بین هدر استاندارد و داده های کاربر اضافه کرد. این سرصفحه های برنامه افزودنی (سرصفحه برنامه افزودنی) را می توان با فیلد گزینه های پروتکل IPv4 مقایسه کرد و در هر زمان می توان بدون نیاز به تغییر هدر آن را تطبیق داد. . از جمله موارد دیگر، از این طریق می‌توانید مسیرهای بسته را تعیین کنید، داده‌های تقسیم‌بندی را ارائه دهید یا ارتباطات رمزگذاری شده را از طریق IPSec مدیریت کنید. هیچ جمع‌بندی هدر برای بهره‌مندی از عملکرد، از جمله موارد دیگر، وجود ندارد.

هدر IP، مانند IPv4، با نسخه پروتکل اینترنت 4 بیتی شروع می شود. فیلد بعدی، یعنی «کلاس ترافیک» با ورودی «نوع سرویس» پروتکل قبلی قابل مقایسه است. این 8 بیت میزبان مقصد را مانند نسخه قبلی در مورد پردازش کیفی دیتاگرام آگاه می کند، جایی که حتی قوانین یکسانی معتبر هستند. اما در IPv6، Flow Label (20 بیت) معرفی شده است که با کمک آن می توان جریان داده بسته های داده مرتبط به هم را شناسایی کرد تا پهنای باند را ذخیره کند و مسیریابی را بهینه کنید. طبقه بندی زیر بقیه داده های هدر پروتکل IP پیشرفته را توضیح می دهد:

  • اندازه داده استفاده: IPv6 مقداری را برای اندازه بار حمل شده، از جمله سرصفحه برنامه افزودنی (در مجموع 16 بیت) ارسال می کند. در نسخه قبلی این مقدار باید مستقل از طول کل با کم کردن طول هدر محاسبه می شد.  
  • Next Header: فیلد "Next Header" به طول 8 بیت، همتای فیلد "Protocol" در IPv4 است و عملکرد خود را نیز اتخاذ کرده است، یعنی: تخصیص پروتکل حمل و نقل مورد نظر 
  • Hop Limit: قسمت "Hop Limit" (8 بیت) حداکثر تعداد ایستگاه‌های میانی را که یک بسته قبل از Being باید طی کند، تعیین می‌کند. رد شد. مانند TTL در IPv4، مقدار در هر گره 1 کاهش می یابد.
  • آدرس منبع و مقصد: آدرس‌های فرستنده و گیرنده بخش بزرگی از هدر IPv6 را اشغال می‌کنند. همانطور که قبلاً در ابتدا اشاره شد، طول آنها 128 بیت (چهار برابر طول آدرس های IPv4) است. با توجه به نمادهای معمول، تفاوت های قابل توجهی نیز وجود دارد. جدیدترین نسخه پروتکل IP از اعداد هگزادسیمال استفاده می کند و آنها را به 8 بلوک 16 بیتی تقسیم می کند. دو نقطه برای جدا کردن آنها استفاده می شود، بنابراین یک آدرس کامل در پروتکل IPv6 به این صورت است: 2001:0db8:85a3:08d3:1319:8a2e:0370:7344.

تخصیص آدرس پروتکل اینترنت چگونه کار می کند؟

برای اینکه دیتاگرام ها ویژگی های اساسی آدرس های شروع و مقصد را نشان دهند، ابتدا باید به شرکت کنندگان شبکه اختصاص داده شوند. به طور سنتی بین آدرس های IP داخلی یا خارجی (آدرس IP عمومی) تمایز قائل می شود. در مورد اولی که برای ارتباط در شبکه های محلی استفاده می شود، سه محدوده آدرس رزرو شده وجود دارد:

  • از 10.0.0.0 تا 10.255.255.255
  • از 172.16.0.0 تا 172.31.255.255
  • از 192.168.0.0 تا 192.168.255.255

برای شبکه های IPv6، پیشوند "fc00::/7" استفاده می شود. آدرس‌های این محدوده‌ها در اینترنت مسیریابی نمی‌شوند، بنابراین می‌توان آنها را آزادانه انتخاب کرد و در شبکه‌های خصوصی یا شرکتی استفاده کرد. تخصیص یک آدرس به صورت دستی یا خودکار به محض اتصال دستگاه به شبکه، تا زمانی که تخصیص خودکار آدرس فعال شده و سرور DHCP فعال شده باشد، انجام می شود. وارد عمل می شود. علاوه بر این، چنین شبکه محلی را می توان با کمک یک زیر شبکه به محدوده های بیشتری تقسیم کرد.

ارائه‌دهندگان اینترنت آدرس‌های IP خارجی را به روترها هنگام اتصال به اینترنت می‌دهند. همه دستگاه های متصل به یک روتر از یک IP خارجی یکسان استفاده می کنند. ارائه‌دهندگان معمولاً هر 24 ساعت یک آدرس اینترنتی جدید از طیفی از آدرس‌های اختصاص‌داده‌شده توسط IANA را اعطا می‌کنند، و این امر در مورد زرادخانه تقریباً پایان‌ناپذیر آدرس‌های IPv6 نیز صدق می‌کند، که فقط می‌توان تا حدی از آنها استفاده کرد. و این تقسیم‌بندی نه تنها بر آدرس‌های خصوصی و عمومی تأثیر می‌گذارد، بلکه به دلیل ارائه امکانات طبقه‌بندی متعدد در حوزه‌های به اصطلاح آدرس (Address Scopes) برجسته است:

  • حوزه میزبان: آدرس 0:0:0:0:0:0:0:1 مشخص شده به عنوان حلقه بک می تواند از یک میزبان برای ارسال دیتاگرام به خودش استفاده کند.< /span>
  • پیوند دامنه محلی: برای اتصال IPv6 ضروری است که هر میزبان آدرس خاص خود را داشته باشد، حتی زمانی که این فقط در یک شبکه محلی معتبر است. این آدرس پیوند محلی با پیشوند "fe80::/10" مشخص می شود و برای مثال برای ارتباط با دروازه استاندارد (روتر) به منظور ایجاد یک آدرس IP عمومی ضروری است.
  • حوزه محلی منحصر به فرد: این به محدوده آدرس "fc00::/7" اشاره دارد که برای پیکربندی شبکه محلی رزرو شده است.
  • حوزه محلی سایت: محدوده محلی سایت یک محدوده آدرس منسوخ حاوی پیشوند "fec0::/10" است که برای شبکه های محلی نیز تعریف شده است. با گروه بندی چندین شبکه یا ایجاد اتصالات VPN بین شبکه هایی که با آدرس های سایت محلی شماره گذاری شده بودند، کامپایل هایی اتفاق افتاد که منجر به قدیمی شدن آن شد.
  • گستره جهانی: همه میزبان هایی که می خواهند با اینترنت ارتباط برقرار کنند به حداقل یک آدرس عمومی از خود نیاز دارند که می تواند با پیکربندی خودکار به دست آید و برای آن متوسل شوند. به SLAAC (پیکربندی آدرس بدون حالت) یا DHCPv6 (پیکربندی میزبان پویا).
  • محدوده چندپخشی: با IPv6، گره‌های شبکه، روتر، سرور و سایر خدمات شبکه می‌توانند در گروه‌های چندپخشی به یکدیگر بپیوندند. هر یک از این گروه ها آدرس مخصوص به خود را دارند، بنابراین با یک بسته می توان همه میزبان های درگیر را پیدا کرد. پیشوند "ff00::/8" نشان می دهد که یک آدرس چندپخشی بعد ظاهر می شود.

به این صورت است که پروتکل IP تقسیم بندی را تنظیم می کند

هرگاه یک بسته داده با پروتکل های TCP/IP ارسال شود، اندازه کل به طور خودکار بررسی می شود. اگر این مقدار از حداکثر واحد انتقال رابط شبکه مربوطه بیشتر شود، داده ها تکه تکه شده و به بلوک های داده بزرگتر تجزیه می شوند. کسانی که مسئول این کار هستند یا میزبان ارسال کننده (IPv6) یا یک روتر میانی (IPv4) هستند. به‌طور پیش‌فرض، گیرنده بسته را می‌نویسد، که برای آن از هدر IP یا داده‌های تکه تکه‌سازی موجود در استفاده می‌کند. عنوان برنامه افزودنی. در موارد نادر، فایروال می‌تواند بسته را دوباره سرهم کند، اگر برای این کار پیکربندی شده باشد.

از آنجایی که IPv6 دیگر از تکه تکه شدن پشتیبانی نمی کند و تکه تکه شدن نمی تواند از طریق روتر رخ دهد، بسته IP قبل از ارسال باید اندازه مناسبی داشته باشد. اگر دیتاگرام‌های IPv6 بیش از حداکثر واحد انتقال در روتر قرار داشته باشند، روتر مذکور آنها را رد می‌کند و از طریق یک پیام ICMPv6 از نوع 2 که «بسته خیلی بزرگ» را نشان می‌دهد (به اسپانیایی) به فرستنده اطلاع می‌دهد. : "بسته بسیار بزرگ است"). برنامه ای که داده ها را ارسال می کند می تواند بسته های کوچک و بدون تکه تکه ایجاد کند یا تکه تکه شدن را انجام دهد. سپس هدر برنامه افزودنی مناسب به بسته IP اضافه می‌شود تا میزبان مقصد بتواند تک تک قطعات را پس از دریافت گروه‌بندی کند.

(0) نظر

dhcp چیست

آیا در تنظیمات شبکه خود با مفاهیمی مانند DHCP و DHCP Server برخورد کرده اید و نمی دانید چیست و چرا؟ بیایید در این پست به این موضوع نگاه کنیم.


DHCP یا Dynamic Host Configuration Protocol پروتکلی است که در سال 1993 تعریف شد و اکنون به طور محکم در زیرساخت مدرن فناوری اطلاعات ادغام شده است. این پروتکل به شما اجازه می دهد تا به طور خودکار دستگاه های جدید را در شبکه پیکربندی کنید. این شامل تخصیص آدرس IP پویا و معماری های دیگر مانند ماسک زیر شبکه (شبکه 16، 24 و موارد دیگر)، سایت دروازه و غیره است.


 


DHCP چیست و چه کاربردی دارد

برای درک نیاز و نحوه عملکرد DHCP، باید به سوالات زیر پاسخ دهید.


چگونه یک دستگاه را در شبکه تشخیص دهیم؟


کدام دستگاه متعلق به LAN منزل شما و کدام متعلق به اینترنت است؟




سوالات را می توان با استفاده از عباراتی مانند آدرس IP، ماسک زیر شبکه یا حتی سرور DNS پاسخ داد. برای اطمینان از تخصیص پارامترهای تنظیمات در وهله اول، یک پروتکل استاندارد DHCP وجود دارد. این اجازه می دهد تا مدیران شبکه، به ویژه مدیران فناوری اطلاعات شرکت، آدرس ها را به صورت خودکار و مرکزی اختصاص دهند. به هر دستگاه متصل به شبکه، اعم از کامپیوتر، تلفن هوشمند یا تبلت، یک IP منحصر به فرد از طریق یک پروتکل پیکربندی پویا اختصاص داده می شود. علاوه بر این، اجزای زیر را نیز مدیریت می کند:


Netmask: آدرس دادن به یک شبکه یا میزبان در یک آدرس IP.

Gateway: کامپوننتی که بین دو سیستم ارتباط برقرار می کند.

سرور DNS: به درخواست‌های حل نام در اینترنت پاسخ می‌دهد. بدون این، به عنوان مثال، باید آدرس های IP مرتبط را به جای دامنه ها، از روی قلب بدانید.

زمان (NTP): همگام سازی زمان.

بدون میزبان مورد نظر، یک مدیر باید این تنظیمات را به صورت دستی در هر رایانه انجام دهد. بنابراین، DHCP از مزیت اصلی استفاده آسان برای پیکربندی تنظیمات محیط شبکه برخوردار است.


 

سرور DHCP


سرور DHCP یک فرآیند پس زمینه است و در پورت UDP 67 به درخواست مشتری که می خواهد به شبکه متصل شود گوش می دهد. پارامترهای مورد نیاز در یک فایل از قبل تعریف شده قرار می گیرند، که سپس به طور خودکار برای پیکربندی به مشتری ارسال می شود. سه حالت کار سرور وجود دارد:


تخصیص دستی: IP های مشخص شده در پیکربندی میزبان به شناسه های MAC ثابت اختصاص داده می شوند (آدرس سخت افزاری یک آداپتور شبکه جداگانه برای هر دستگاه متفاوت است). آنها به صورت دائمی منصوب می شوند. اما یک نقطه ضعف وجود دارد که هیچ کلاینت اضافی نمی تواند متصل شود زیرا آدرس ها قبلاً اختصاص داده شده اند. از نقطه نظر امنیتی این ممکن است مطلوب باشد.


تخصیص پویا: برخلاف روش قبلی، تخصیص برای تخصیص پویا محدود به زمان است. به این معنی که سرور در سوابق خود تعیین می کند که چه مدت یک آدرس IP می تواند به مشتری ارائه شود. این زمان که توسط مدیر تعیین می شود، "زمان اجاره" نامیده می شود.


تخصیص خودکار: در این حالت عملیاتی، پروتکل پیکربندی میزبان پویا محدوده خاصی از آدرس های IP را اختصاص می دهد. هنگامی که آدرس ها به یکدیگر مرتبط می شوند، به طور نامحدودی مرتبط می مانند. نکته منفی این است که مشتریان جدید در صورت اختصاص کامل دامنه، IP دریافت نخواهند کرد.


در نظرات زیر بنویسید چه اطلاعاتی در مورد موضوع اضافه یا حذف شود: DHCP - چیست: سرور DHCP. برای پیشنهادات در مورد طراحی و محتوای صفحه آماده است.



دوربین مداربسته انالوگ و تحت شبکه

(0) نظر
X